Mendoje

Ditet me te bukura qe kaloje

Kurr nuk do ti haroje

Sepse jeta ime prap me s’do te lindi....

                
............  GJYNAH ............

Mua kjo nuk po me tremb

Se nuk qenka gje tjeter vec se ekologji....

Shijimin e jetes une e ndjeva

Mbase dhe jo me kaq miresi
Por ajo qe me ben te gezohem:

“Pata se fundi    LIRI…”

I lindur ne mjerim dhe vuajtje te pa numerta

Kur nuk do ti haroje

Perkundrazi, krenohem
Qe me kaq vuajtje qe kalova

Arita te ekzistoje....

Dikujt mund ti duket si qesharake
Kjo qe shkrova me lart....

Per mua kjo qenka nje kalitje

E njejte si ajo qe i behet celikut ne furenalt.

O jeta ime e lidhur per krah me natyren

E cila me jep me shume ndjenja per krijim

Une keshtu e kuptoi....

Ashtu sic me kupton edhe ajo pa ndryshim.

U ne linda qe nje dite te vdes

Une linda per troture

Por ajo qe me jep pak shprese

Qe veten kur t ‘mos e dorezoje

Eshte qenia ime si burr....

Ketu ne Sparti  me hodhi fati

Qe edhe shume sukses  mos te kem

Por une vuajtjet jam i detyruar ti kaperceje

Sepse te shumtit me njohin pa e mbleme....

 Une i lindur ne Epir....

 Une i ritur me pahir....

 Une linda qe te vdes....

 Une linda per torture....

 Gjalle me mban vetem nje shprese....

 Deshira per nomeklature….

 14/4/1992.  Sparti - Greqi.