Pesimizem

Nje jete e “vdekur” pa buje

Nje kohe e thate pa uje

Periudhe e cila po me shqetesonte

Dhe nuk dija ku po me conte.

Shume pershtypje po me bente

Sa nuk dija nga tia mbaja

C’krize qe kjo qe po me zinte?

Sikur te me kishte rene dambllaja....

Ne humb dicka nga trupi jot

Qofte ndjenje a dicka tjeter

Nje gje te keni parasysh
Hidheni direkt ne leter....

Kur kujton  te shkuaren

Ajo e cila qe shume me e mire

Te sotmen e hidhur

Sigurisht qe te vjen per ta peshtyre.

I gozhduar dhe i pa mberthyer asgjekundi
Te them durim se erdhi fundi....

Lumturia do te shfaaqet papritur

Si shkak i adhurimit real

Koken lart mbaje ngritur

Se c’do gje e ke hallall.

Nga koha qe vuajtje hoqe

I kalove me shume mundim

Merzitje te medha me stoqe....

Mire po deklaroje se te vjen gezim.

Ku ishte shkruar ajo fjale?

Valle ku ishte skalitur?

C’eshtja ishte ne hall

Zgjidhja do ti vinte papritur.

E vetmja gje qe bente

Qe vetem mbulimi plastik

Nje ndjenje inati e zinte

Duke i krijuar shume nevrik....

Dikur  kishte lexuar nje artikull

Dhe kete ishte perpjekur ta bente pozim

Duke mbajtur ne dore si matrikull

Sikur donte te tregonte te vetmin angazhim....

Dhe qe atehere pritej surpriza

Qe te bente ky njeri

Dicka e papritur kjo do te qe

E papritura do te quhej mbrekulli....

 3/3/1994.  Sparti – Greqi.